Ποια είναι η σχέση μεταξύ της ανθρώπινης υγείας και της απιγενίνης;

Μελέτες σε ζώα υποδηλώνουν ότι η απιγενίνη μπορεί να εμποδίσει γενετικές μεταλλάξεις που συμβαίνουν σε κύτταρα που εκτίθενται σε τοξίνες και βακτήρια.[2][3] Η απιγενίνη μπορεί επίσης να παίζει άμεσο ρόλο στην απομάκρυνση των ελεύθερων ριζών, στην αναστολή των ενζύμων ανάπτυξης του όγκου και στην επαγωγή ενζύμων αποτοξίνωσης όπως η γλουταθειόνη.[4][5][6][7] Η αντιφλεγμονώδης ικανότητα της απιγενίνης μπορεί επίσης να εξηγήσει τις επιπτώσεις της στην ψυχική υγεία, τη λειτουργία του εγκεφάλου και την ανοσολογική απόκριση,[8][7][10][9] αν και ορισμένες μεγάλες μελέτες παρατήρησης δεν υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα σε σχέση με μεταβολικές καταστάσεις. [11]

Τα προκλινικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι η απιγενίνη μπορεί να χρησιμεύσει ως αντιοξειδωτικό, αντιφλεγμονώδες και/ή μέσο για την αντίσταση σε παθογόνο λοίμωξη. Τα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα της απιγενίνης (συνήθως παρατηρούνται σε συγκεντρώσεις 1-80 μΜ) μπορεί να προέρχονται από την ικανότητά της να καταστέλλει τη δραστηριότητα ορισμένων ενζύμων (ΝΟ-συνθάση και COX2) και κυτοκινών (ιντερλευκίνες 4, 6, 8, 17Α, TNF-α. ) που είναι γνωστό ότι εμπλέκονται σε φλεγμονώδεις και αλλεργικές αποκρίσεις. Από την άλλη πλευρά, οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της απιγενίνης (100-279 μM/L) μπορεί να οφείλονται εν μέρει στην ικανότητά της να καθαρίζει τις ελεύθερες ρίζες και να προστατεύει το DNA από βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες. Η απιγενίνη μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως πρόσθετο για να αποτρέψει τον πολλαπλασιασμό παρασίτων (5-25 μg/ml), μικροβιακών βιοφίλμ (1 mM) και ιών (5-50 μΜ), γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την αντίσταση στη μόλυνση.

Αν και υπάρχουν ελάχιστα διαθέσιμα κλινικά στοιχεία για τις αλληλεπιδράσεις της απιγενίνης με την υγεία του ανοσοποιητικού, αυτό που υπάρχει υποδηλώνει κάποια αντιφλεγμονώδη αντιοξειδωτικά και οφέλη αντίστασης στις λοιμώξεις μέσω βελτιώσεων στην αντιοξειδωτική ενζυμική δραστηριότητα, σημάδια γήρανσης, ατοπική δερματίτιδα, χρόνια περιοδοντίτιδα και κίνδυνο για διαβήτη τύπου ΙΙ. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι όλα τα κλινικά στοιχεία διερευνούν την απιγενίνη ως συστατικό της πηγής της (π.χ. φυτά, βότανα κ.λπ.) ή ως πρόσθετο συστατικό, επομένως αυτές οι επιδράσεις δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στην απιγενίνη.

Σε προκλινικές (ζωικές και κυτταρικές) μελέτες, η απιγενίνη έχει επιδείξει επιδράσεις στο άγχος, τη νευροδιέγερση και τον νευροεκφυλισμό. Σε μια μελέτη σε ποντίκια, δόσεις 3–10 mg/kg σωματικού βάρους προκάλεσαν μειώσεις στο άγχος χωρίς να προκαλέσουν καταστολή.[2] Νευροπροστατευτικά αποτελέσματα, που προσδίδονται μέσω της αυξημένης μιτοχονδριακής χωρητικότητας, έχουν επίσης παρατηρηθεί σε μελέτες σε ζώα (1–33 μΜ).

Λίγες κλινικές μελέτες μεταφράζουν αυτά τα αποτελέσματα σε ανθρώπους. Δύο από τις πιο υποσχόμενες μελέτες εξέτασαν την απιγενίνη ως συστατικό του χαμομηλιού (Matricaria recutita) για το άγχος και την ημικρανία. Όταν οι συμμετέχοντες με συν-διαγνώσεις άγχους και κατάθλιψης έλαβαν 200-1.000 mg εκχυλίσματος χαμομηλιού την ημέρα για 8 εβδομάδες (τυποποιημένο σε 1,2% απιγενίνη), οι ερευνητές παρατήρησαν βελτιώσεις στις κλίμακες άγχους και κατάθλιψης που αναφέρθηκαν μόνοι τους. Σε μια παρόμοια διασταυρούμενη δοκιμή, οι συμμετέχοντες με ημικρανία παρουσίασαν μείωση του πόνου, της ναυτίας, του εμέτου και της ευαισθησίας στο φως/θόρυβο 30 λεπτά μετά την εφαρμογή ελαιογέλης χαμομηλιού (0,233 mg/g απιγενίνης).

Η απιγενίνη μπορεί επίσης να είναι σε θέση να ασκήσει θετικές φυσιολογικές αποκρίσεις μειώνοντας την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες. Όταν τα ανθρώπινα κύτταρα του φλοιού των επινεφριδίων (in vitro) εκτέθηκαν σε ένα εύρος μιγμάτων φλαβονοειδών 12,5–100 μM που περιλάμβαναν την απιγενίνη ως συστατικό, η παραγωγή κορτιζόλης μειώθηκε έως και 47,3% σε σύγκριση με τα κύτταρα ελέγχου.
Σε ποντίκια, η απιγενίνη που εκχυλίστηκε από το φυτό Cephalotaxus sinensis της οικογένειας Plum Yew έδειξε κάποιες αντιδιαβητικές ιδιότητες αυξάνοντας τη φυσιολογική απόκριση στην ινσουλίνη. Αυτά τα αποτελέσματα δεν έχουν ακόμη αναπαραχθεί σε ανθρώπους, αν και σε μια μελέτη που έδωσε στους συμμετέχοντες ένα ρόφημα μαύρου πιπεριού που περιείχε απιγενίνη και ένα γεύμα πρόκλησης με ψωμί σίτου, γλυκόζη αίματος και ινσουλίνη δεν διέφεραν από την ομάδα ροφημάτων ελέγχου.
Οι αναπαραγωγικές ορμόνες όπως η τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα μπορεί επίσης να επηρεαστούν από την απιγενίνη. Σε προκλινικές μελέτες, η απιγενίνη τροποποίησε τους ενζυμικούς υποδοχείς και τη δραστηριότητα με τρόπο που υποδηλώνει ότι θα μπορούσε δυνητικά να επηρεάσει τη δραστηριότητα της τεστοστερόνης, ακόμη και σε σχετικά χαμηλές ποσότητες (5-10 μM).
Στα 20 μΜ, τα καρκινικά κύτταρα του μαστού που εκτέθηκαν στην απιγενίνη για 72 ώρες παρουσίασαν αναστολή του πολλαπλασιασμού μέσω του ελέγχου των υποδοχέων οιστρογόνων. Ομοίως, όταν τα κύτταρα των ωοθηκών εκτέθηκαν σε απιγενίνη (100 nM για 48 ώρες), οι ερευνητές παρατήρησαν μια αναστολή της δραστηριότητας της αρωματάσης, η οποία πιστεύεται ότι είναι ένας πιθανός μηχανισμός για την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Δεν είναι ακόμη σαφές, ωστόσο, πώς αυτές οι επιδράσεις θα μεταφραστούν σε δόση από του στόματος για ανθρώπινη κατανάλωση.

Τα ζητήματα βιοδιαθεσιμότητας και σταθερότητας του φλαβονοειδούς απιγενίνη μεμονωμένα τείνουν να οδηγούν σε ανθρώπινη έρευνα με έμφαση στην κατανάλωση μέσω φυτών, βοτάνων και των εκχυλισμάτων τους. Η βιοδιαθεσιμότητα και η επακόλουθη απορρόφηση, ακόμη και από φυτικές και τροφικές πηγές, μπορεί επίσης να διαφέρουν ανάλογα με το άτομο και την πηγή από την οποία προέρχεται. Ως εκ τούτου, οι μελέτες που εξετάζουν τη διατροφική πρόσληψη φλαβονοειδών (συμπεριλαμβανομένης της απιγενίνης, η οποία υποκατηγορείται ως φλαβόνη) και την απέκκριση μαζί με τον κίνδυνο για ασθένεια, μπορεί να είναι το πιο πρακτικό μέσο αξιολόγησης. Μια μεγάλη μελέτη παρατήρησης, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι από όλες τις διατροφικές υποκατηγορίες φλαβονοειδών, η πρόσληψη απιγενίνης από μόνη της είχε 5% μείωση του κινδύνου υπέρτασης για τους συμμετέχοντες που κατανάλωναν τις υψηλότερες ποσότητες, σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που κατανάλωναν τις χαμηλότερες. Ωστόσο, είναι πιθανό να υπάρχουν άλλες διαφορές που θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή τη συσχέτιση, όπως το εισόδημα, που μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση της υγείας και την πρόσβαση σε περίθαλψη, οδηγώντας σε μειωμένο κίνδυνο υπέρτασης. Ένα τυχαιοποιημένο πείραμα δεν βρήκε καμία επίδραση μεταξύ της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε απιγενίνη (κρεμμύδι και μαϊντανός) σε βιοδείκτες που σχετίζονται με την υπέρταση (π.χ. συσσώρευση αιμοπεταλίων και πρόδρομων ουσιών αυτής της διαδικασίας). Η προειδοποίηση εδώ είναι ότι η απιγενίνη του πλάσματος δεν μπορούσε να μετρηθεί στο αίμα των συμμετεχόντων, επομένως μπορεί να χρειαστούν μακροπρόθεσμη και ποικίλη κατανάλωση ή ίσως ακόμη και διαφορετικές προσεγγίσεις, όπως μέτρα έκβασης που δεν εστιάζουν αποκλειστικά στη συσσώρευση αιμοπεταλίων, για να γίνει κατανοητό τις πιθανές επιπτώσεις.

[1].Smiljkovic M, Stanisavljevic D, Stojkovic D, Petrovic I, Marjanovic Vicentic J, Popovic J, Golic Grdadolnik S, Markovic D, Sankovic-Babice S, Glamoclija J, Stevanovic M, Sokovic MApigenin-7-O-glucoside έναντι apigenin: Insight on the modes of anticandidal and cytotoxic actions.EXCLI J.(2017)
[2]. Tajdar Husain Khan, Tamanna Jahangir, Lakshmi Prasad, Sarwat Sultana Ανασταλτική επίδραση της απιγενίνης στη γονοτοξικότητα που προκαλείται από βενζο(α)πυρένιο σε ελβετικά ποντίκια αλμπίνο J Pharm Pharmacol.(2006 Dec)
[3]. Kuo ML, Lee KC, Lin JKΓονοτοξικότητα των νιτροπυρενίων και η διαμόρφωσή τους από απιγενίνη, ταννικό οξύ, ελλαγικό οξύ και ινδολο-3-καρβινόλη στα συστήματα Salmonella και CHO. Mutat Res. (1992-Nov-16)
[4]. Myhrstad MC, Carlsen H, Nordström O, Blomhoff R, Moskaug JØFlavonoids αυξάνουν το ενδοκυτταρικό επίπεδο γλουταθειόνης μέσω της μετενεργοποίησης του προαγωγέα καταλυτικής υπομονάδας συνθετάσης γάμμα-γλουταμυλοκυστεΐνης.Free Radic Biol Med.(2002-Mar-0)
[5]. Middleton E, Kandaswami C, Theoharides TC Οι επιδράσεις των φυτικών φλαβονοειδών στα κύτταρα των θηλαστικών: επιπτώσεις για τη φλεγμονή, τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο. Pharmacol Rev. (2000-Δεκ.)
[6]. H Wei, L Tye, E Bresnick, DF Birt Ανασταλτική επίδραση της απιγενίνης, ενός φυτικού φλαβονοειδούς, στην επιδερμική αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης και στην προαγωγή του όγκου του δέρματος σε ποντίκιαCancer Res. (1990 Feb 1)
[7].Gaur K, Siddique YHEffect of apigenin on neurodegenerative disease.CNS Neurol Disord Drug Targets.(2023-Απρ-06)
[8].Sun Y, Zhao R, Liu R, Li T, Ni S, Wu H, Cao Y, Qu Y, Yang T, Zhang C, Sun YInintegrated Screening of Effective Anti-Insomnia Fractions of Zhi-Zi-Hou- Po Decoction via and Network Pharmacology Analysis of the Underlying Pharmacodynamic Material and Mechanism.ACS Omega.(2021-Apr-06)
[9].Arsić I, Tadić V, Vlaović D, Homšek I, Vesić S, Isailović G, Vuleta GΠαρασκευή νέων εμπλουτισμένων σε απιγενίνη, λιποσωμικών και μη λιποσωμικών, αντιφλεγμονωδών τοπικών σκευασμάτων ως υποκατάστατα θεραπείας με κορτικοστεροειδή (2011 Res. -Φεβ)
[10]. Dourado NS, Souza CDS, de Almeida MMA, Bispo da Silva A, Dos Santos BL, Silva VDA, De Assis AM, da Silva JS, Souza DO, Costa MFD, Butt AM, Costa SLΝευροανοσοτροποποιητικές και Νευροπροστατευτικές Επιδράσεις του Φλαβονοειδούς Μοντέλου Νευροφλεγμονής που σχετίζεται με τη Νόσο του Αλτσχάιμερ.
[11]. Yiqing Song, JoAnn E Manson, Julie E Buring, Howard D Sesso, Simin LiuΣυσχετισμοί διαιτητικών φλαβονοειδών με κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και δείκτες αντίστασης στην ινσουλίνη και συστημική φλεγμονή στις γυναίκες: μια προοπτική μελέτη και διατομική ανάλυση J Am Coll Nutr. (2005 Οκτώβριος)