Wat is de relatie tussen de menselijke gezondheid en apigenine?

Dierstudies suggereren dat apigenine genetische mutaties kan belemmeren die optreden in cellen die worden blootgesteld aan toxines en bacteriën. Apigenine kan ook een directe rol spelen bij de verwijdering van vrije radicalen, remming van tumorgroei-enzymen en inductie van ontgiftingsenzymen zoals glutathion. Het ontstekingsremmende vermogen van Apigenine kan ook de effecten ervan op de geestelijke gezondheid, de hersenfunctie en de immunologische respons verklaren, hoewel sommige grote observationele onderzoeken deze conclusie met betrekking tot metabolische aandoeningen niet ondersteunen. [11]

Preklinisch bewijs suggereert dat apigenine kan dienen als een antioxidant, ontstekingsremmer en/of middel om pathogene infecties te weerstaan. De ontstekingsremmende effecten van Apigenine (meestal waargenomen bij concentraties van 1-80 µM) kunnen worden afgeleid van het vermogen ervan om de activiteit van sommige enzymen (NO-synthase en COX2) en cytokines (interleukinen 4, 6, 8, 17A, TNF-α) te onderdrukken. ) waarvan bekend is dat ze betrokken zijn bij ontstekings- en allergische reacties. Aan de andere kant kunnen de antioxiderende eigenschappen van apigenine (100-279 µM/L) gedeeltelijk te danken zijn aan het vermogen ervan om vrije radicalen op te vangen en DNA te beschermen tegen schade door vrije radicalen. Apigenine kan ook dienen als een hulpmiddel om de proliferatie tegen te gaan. van parasieten (5-25 μg/ml), microbiële biofilms (1 mM) en virussen (5-50 μM), wat erop wijst dat het mogelijk de weerstand tegen infecties kan verbeteren.

Hoewel er weinig klinisch bewijs beschikbaar is over de interacties van apigenine met de gezondheid van het immuunsysteem, duidt het aanwezige bewijs erop dat er sprake is van enige ontstekingsremmende antioxidanten en voordelen op het gebied van infectieresistentie door verbeteringen in de antioxiderende enzymactiviteit, tekenen van veroudering, atopische dermatitis, chronische parodontitis en verlaagde bloeddruk. risico op diabetes type II. Er moet echter worden opgemerkt dat al het klinische bewijs apigenine onderzoekt als bestanddeel van de bron ervan (bijvoorbeeld planten, kruiden, enz.) of als een toegevoegd ingrediënt, zodat deze effecten niet alleen aan apigenine kunnen worden toegeschreven.

In preklinische (dier- en cel)studies heeft apigenine effecten vertoond op angst, neuro-excitatie en neurodegeneratie. In een muisstudie veroorzaakten doseringen van 3-10 mg/kg lichaamsgewicht vermindering van angst zonder sedatie te veroorzaken.[2] Neuroprotectieve effecten, veroorzaakt door een verhoogde mitochondriale capaciteit, zijn ook waargenomen in dierstudies (1–33 μM).

Er zijn maar weinig klinische onderzoeken die deze resultaten naar mensen vertalen. Twee van de meest veelbelovende onderzoeken onderzochten apigenine als bestanddeel van kamille (Matricaria recutita) voor angst en migraine. Toen deelnemers met een co-diagnose van angst en depressie gedurende 8 weken 200-1.000 mg kamille-extract per dag kregen (gestandaardiseerd op 1,2% apigenine), observeerden onderzoekers verbeteringen in zelfgerapporteerde angst- en depressieschalen. In een soortgelijk cross-over onderzoek ervoeren deelnemers met migraine een vermindering van pijn, misselijkheid, braken en licht-/geluidsgevoeligheid 30 minuten na het aanbrengen van een kamille-oleogel (0,233 mg/g apigenine).

Apigenine kan mogelijk ook positieve fysiologische reacties uitoefenen door cortisol, het stresshormoon, te verminderen. Toen menselijke bijnierschorscellen (in vitro) werden blootgesteld aan een reeks van 12,5-100 μM flavonoïdemengsels die apigenine als component bevatten, daalde de cortisolproductie met maximaal 47,3% vergeleken met controlecellen.
Bij muizen vertoonde apigenine, geëxtraheerd uit de plant Cephalotaxus sinensis van de Plum Yew-familie, enkele anti-diabetische eigenschappen door de fysiologische respons op insuline te verhogen. Deze resultaten zijn nog niet bij mensen gerepliceerd, hoewel in een onderzoek waarbij deelnemers een zwarte peperdrank kregen die apigenine bevatte en een uitdagingsmaaltijd met tarwebrood, de bloedglucose en insuline niet verschilden van de controledrankgroep.
Reproductieve hormonen zoals testosteron en oestrogeen kunnen ook worden beïnvloed door apigenine. In preklinische onderzoeken heeft apigenine de enzymreceptoren en -activiteit gewijzigd op een manier die suggereert dat het mogelijk de testosteronactiviteit zou kunnen beïnvloeden, zelfs bij relatief lage (5-10 μM) hoeveelheden.
Bij 20 μM vertoonden borstkankercellen die gedurende 72 uur aan apigenine waren blootgesteld een geremde proliferatie door controle van oestrogeenreceptoren. Op dezelfde manier observeerden onderzoekers, toen ovariumcellen werden blootgesteld aan apigenine (100 nM gedurende 48 uur), een remming van de aromatase-activiteit, waarvan wordt gedacht dat dit een mogelijk mechanisme is bij de preventie en behandeling van borstkanker. Het is echter nog steeds onduidelijk hoe deze effecten zich zouden vertalen in een orale dosis voor menselijke consumptie.

De problemen met de biologische beschikbaarheid en de stabiliteit van de flavonoïde apigenine op zich hebben de neiging te resulteren in menselijk onderzoek met de nadruk op consumptie via planten, kruiden en hun extracten. De biologische beschikbaarheid en daaropvolgende opname, zelfs uit plantaardige en voedselbronnen, kan ook variëren per individu en de bron waaruit het afkomstig is. Onderzoek naar de inname van flavonoïden via de voeding (waaronder apigenine, dat wordt geclassificeerd als flavon) en de uitscheiding ervan, naast het risico op ziekten, zou daarom het meest praktische beoordelingsmiddel kunnen zijn. Uit een groot observationeel onderzoek bleek bijvoorbeeld dat van alle subklassen van flavonoïden in de voeding de inname van apigenine alleen al een reductie van 5% in het risico op hypertensie met zich meebracht voor deelnemers die de hoogste hoeveelheden consumeerden, vergeleken met deelnemers die de laagste consumeerden. Het is echter mogelijk dat er andere verschillen zijn die dit verband kunnen verklaren, zoals inkomen, dat de gezondheidsstatus en de toegang tot zorg kan beïnvloeden, wat kan leiden tot een verminderd risico op hypertensie. Eén gerandomiseerd experiment vond geen effect tussen de consumptie van apigeninerijk voedsel (ui en peterselie) op biomarkers die verband houden met hypertensie (bijvoorbeeld de aggregatie van bloedplaatjes en voorlopers van dit proces). Het voorbehoud hier is dat plasma-apigenine niet gemeten kon worden in het bloed van de deelnemers, dus een gevarieerde consumptie op langere termijn of misschien zelfs verschillende benaderingen, zoals uitkomstmaten die zich niet uitsluitend richten op de aggregatie van bloedplaatjes, kunnen nodig zijn om te begrijpen de mogelijke effecten.

[1].Smiljkovic M, Stanisavljevic D, Stojkovic D, Petrovic I, Marjanovic Vicentic J, Popovic J, Golic Grdadolnik S, Markovic D, Sankovic-Babice S, Glamoclija J, Stevanovic M, Sokovic MApigenin-7-O-glucoside versus apigenine: inzicht in de werking van anticandida en cytotoxische werking.EXCLI J.(2017)
[2]. Tajdar Husain Khan, Tamanna Jahangir, Lakshmi Prasad, Sarwat SultanaRemmend effect van apigenine op benzo(a)pyreen-gemedieerde genotoxiciteit bij Zwitserse albinomuizenJ Pharm Pharmacol.(2006 december)
[3]. Kuo ML, Lee KC, Lin JKGenotoxiciteit van nitropyrenen en hun modulatie door apigenine, looizuur, ellaginezuur en indool-3-carbinol in de Salmonella- en CHO-systemen. Mutat Res. (1992-nov-16)
[4]. Myhrstad MC, Carlsen H, Nordström O, Blomhoff R, Moskaug JØFlavonoïden verhogen het intracellulaire glutathionniveau door transactivatie van de katalytische subeenheidpromoter van gamma-glutamylcysteïnesynthetase. Free Radic Biol Med. (2002-maart-01)
[5]. Middleton E, Kandaswami C, Theoharides TCDe effecten van plantaardige flavonoïden op zoogdiercellen: implicaties voor ontstekingen, hartziekten en kanker. Pharmacol Rev. (2000-december)
[6]. H Wei, L Tye, E Bresnick, DF BirtRemmend effect van apigenine, een plantenflavonoïde, op epidermale ornithinedecarboxylase en huidtumorpromotie bij muizenCancer Res. (1 februari 1990)
[7].Gaur K, Siddique YHEffect van apigenine op neurodegeneratieve ziekten.CNS Neurol Disord Drug Targets.(2023-apr-06)
[8]. Sun Y, Zhao R, Liu R, Li T, Ni S, Wu H, Cao Y, Qu Y, Yang T, Zhang C, Sun Y Geïntegreerde screening van effectieve anti-slapeloosheidsfracties van Zhi-Zi-Hou- Po-afkooksel via en netwerkfarmacologische analyse van het onderliggende farmacodynamische materiaal en mechanisme.ACS Omega. (2021-apr-06)
[9].Arsić I, Tadić V, Vlaović D, Homšek I, Vesić S, Isailović G, Vuleta GP Bereiding van nieuwe, met apigenine verrijkte, liposomale en niet-liposomale, ontstekingsremmende plaatselijke formuleringen als vervanging voor corticosteroïdetherapie. Phytother Res. (2011). -februari)
[10]. Dourado NS, Souza CDS, de Almeida MMA, Bispo da Silva A, Dos Santos BL, Silva VDA, De Assis AM, da Silva JS, Souza DO, Costa MFD, Butt AM, Costa SL Neuroimmunomodulerende en neuroprotectieve effecten van het flavonoïde apigenine in modellen van neuro-inflammatie geassocieerd met de ziekte van Alzheimer.Front Aging Neurosci.(2020)
[11]. Yiqing Song, JoAnn E Manson, Julie E Buring, Howard D Sesso, Simin LiuAssociaties van voedingsflavonoïden met risico op diabetes type 2, en markers van insulineresistentie en systemische ontsteking bij vrouwen: een prospectieve studie en cross-sectionele analyseJ Am Coll Nutr. (2005 oktober)